หลวงพ่อปัญญานันทมุนี
11 กุมภาพันธ์ 2558
“…จงเพียรพยายามนำความสงบเย็นสู่ชีวิต โดยไม่ต้องคิดถึงวันพรุ่งนี้มะรืนนี้ ให้วันนี้เป็นวันสงบเย็นของชีวิต เพราะชีวิตจริงๆ ก็คือวันนี้เท่านั้น หากอยู่โดยมีความพอใจ-ไม่พอใจเป็นเป้าหมาย เท่ากับทำร้ายชีวิตทุกนาที…
…ลมหายใจเข้าออกเป็นเพื่อนแท้ของชีวิต เมื่อรู้ลมหายใจ มีสติสัมปชัญญะ ความพอใจ-ไม่พอใจจะไม่มาเล่นงานชีวิตเรา…”
พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี
23 มกราคม 2558
“ชีวิตที่ดี คือ ชีวิตพร้อมยอมรับและเรียนรู้ ทั้งด้านดีและด้านร้าย
คนที่อยากจะรับแต่สิ่งดีๆ จะไม่เติบโตด้านจิตใจ ต้องเวียนมาเกิดซ้ำซากจนกว่าจะเรียนรู้
คนยิ่งเรียกร้องมากก็ยิ่งไม่สมหวัง เพราะโลกนี้ไม่ได้เป็นไปตามใจใคร
แต่เป็นไปตามเหตุและปัจจัย เมื่อเข้าใจโลก ก็จะเข้าใจธรรมในที่สุด
ชีวิตมันง่ายถ้าเราไม่ยึดติด ความเรียบง่ายกับความสุขเป็นพี่น้องกัน
หลายคนอยากได้ความสุขแต่ไม่ยอมล้างกิเลสออกจากใจเสียก่อน
แล้วจะมีความสุขได้อย่างไร…”
พระไพศาล วิสาโล
17 ธันวาคม 2557
“การให้อภัย นำมาซึ่งความสงบ คนที่ไม่รู้จักการให้อภัยจะพบความสงบเย็นในจิตใจได้ยาก
เมื่อใดก็ตามที่เราโกรธ เราผูกจิตพยาบาท จิตใจจะรุ่มร้อน
แต่หากรู้จักให้อภัย ใจเราจะสงบเย็น บาดแผลในใจจะได้รับการเยียวยา
การให้อภัยจึงเป็นยาสามัญประจำใจ
หากไม่มียาชนิดนี้ ใจจะเป็นแผลเหวอะหวะอยู่ตลอดเวลา
การให้อภัยนี้ไม่ใช่แค่ให้อภัยผู้อื่น แต่รวมถึงการให้อภัยตัวเองด้วย…”
พบกับหลากหลายวิธีการสร้างสุขด้วยการสละและการให้ ในธรรมบรรยายฉบับเต็ม
พระไชยา สิริธมฺโม
3 ธันวาคม 2557
น้ำที่ไม่ผ่านเครื่องกรอง ย่อมขุ่นมัวเต็มไปด้วยตะกอนสิ่งสกปรก
เมื่อผ่านเครื่องกรองแล้วจึงใสสะอาดได้
จิตที่ผ่านการกรองเอากิเลสออก ด้วยการหมั่นเพียรรักษาศีล เจริญสมาธิและปัญญา
ให้บริบูรณ์ บริสุทธิ์ มั่นคง จึงจะเป็นจิตที่ผ่องใสบริสุทธิ์ได้
พระปลัดอานนฺทปญฺโญ
20 พฤศจิกายน 2557
เหตุที่ทำให้เราไม่ประสบผลสำเร็จดังหวัง คือ ไม่รู้ ไม่ยอม ไม่ทำ
1) ไม่รู้ คือ ไม่รู้เหตุที่ให้ไม่สำเร็จว่ามาจากตัวเราเอง ไม่ใช่เป็นเพราะผู้อื่น ไม่รู้ว่าเราสร้างอุปสรรคให้ตัวเองด้วยการตั้งเงื่อนไขต่างๆ ให้ตนเองและคนรอบข้าง และไม่รู้วิธีที่ถูกต้องที่จะทำให้สำเร็จ
2) ไม่ยอม คือ ไม่ยอมรับว่าตนผิด ไม่ยอมแพ้คนอื่น
3) ไม่ทำ คือ ไม่นำสิ่งที่รู้มาปฏิบัติ เพราะไม่เห็นทุกข์โทษภัยของการไม่ทำ
อยากสำเร็จจึงต้องรู้ ต้องยอม และต้องลงมือทำ
พระครูเกษมธรรมทัต (สุรศักดิ์ เขมรํสี)
12 พฤศจิกายน 2557
“เราดำเนินชีวิตด้วยการแสวงหาทรัพย์ภายนอก ทำงานหาเงินหาทรัพย์มาจุนเจือชีวิตตนและครอบครัว ด้วยความเป็นฆราวาสก็จำเป็นต้องทำ แต่ต้องรู้ว่าทรัพย์ภายนอกไม่ทำให้เรามีความสุขสงบอย่างแท้จริงได้ ยังไม่เป็นคำตอบที่จะให้เราถึงการสิ้นสุดแห่งทุกข์
“เราจึงต้องแสวงหาทรัพย์ภายใน เป็นทรัพย์อันประเสริฐ ที่จะมาเยียวยารักษาจิตใจของเราให้สะอาดบริสุทธิ์
“เมื่อจิตเราสะอาดบริสุทธิ์ จิตจะไม่ทุกข์ไม่เศร้าหมอง ถ้าจิตยังไม่ถูกชำระ กิเลสจะกลุ้มรุมจิตใจให้เต็มไปด้วยความทุกข์
“ผู้มีปัญญาต้องพิจารณาว่าเราจะทำอย่างไรกับชีวิต เพื่อให้มีผลเป็นความสุขที่แท้จริง พระพุทธเจ้าบอกทางไว้แล้ว ผู้ใดปฏิบัติตามก็จะพ้นจากทุกข์ได้”
พระมานพ อุปสโม
15 ตุลาคม 2557
บุญ แปลว่า ชำระให้บริสุทธิ์
การทำบุญด้วยการให้ทาน เป็นการชำระความตระหนี่
การรักษาศีล เป็นการชำระกาย วาจา ให้บริสุทธิ์ ไม่ละเมิดหรือเบียดเบียนตนเองและผู้อื่น
การเจริญภาวนาให้เกิดสมาธิและปัญญา เป็นการชำระกิเลสออกจากใจ
การทำบุญกุศลทั้ง 3 ประการ ต้องอาศัย อิทธิบาท 4 เป็นธรรมที่ช่วยให้ประสบผลสำเร็จ
อ.สุภีร์ ทุมทอง วันที่ 7 ตุลาคม 2557
พระพุทธศาสนามุ่งหาความสุขเป็นจุดหมายสูงสุด คือ พระนิพพาน หมายถึง ความดับของทุกข์ ความไม่มีทุกข์เกิด
การปฏิบัติจึงเป็นไปเพื่อให้เข้าถึงความสุขอันถาวร ไม่ใช่ความสุขแบบสุกๆ ดิบๆ เพราะความสุขทางกายเหล่านี้ไม่อาจเพียงพอให้ไปถึงนิพพานได้
แค่มีศีล ชีวิตก็มีความสุขเพราะไม่ต้องเดือดร้อนใจ ไม่ต้องกลัวใครจะมาด่าว่า มีชีวิตอยู่ประจำวันก็สบาย เพียงพอให้เราเดินไปได้อย่างเป็นสุขเพื่อไปถึงบรมสุขอันแท้จริง
พระธวัชชัย ธมฺมทีโป….24 กันยายน 2557
จิตที่ฝึกดีแล้วย่อมนำความสุขมาให้
สุขอื่นเสมอด้วยความสงบเป็นไม่มี
เมื่อบุคคลใดได้ฝึกจิตดีแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งที่หาได้โดยยาก
ย่อมได้ที่พึ่งอันเกษม ย่อมได้ที่พึ่งอันแท้จริง
เพราะเรื่องราวต่างๆ ในโลกล้วนไม่มีวันจบ
ที่จบต้องจบด้วยจิตภายใน