Q : มีความรู้สึกแย่ ๆ เกิดขึ้น คือ อยากแต่จะนอน อยู่เฉย ๆ ไม่อยากรับผิดชอบทำอะไรเลย
ถ้าทำงานก็ไม่อยากรับผิดชอบอะไรเยอะแยะ อยากอยู่เฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไรเลย
อยากเสียจนกระทั่งคิดนอนหลับตายไปจากโลกนี้เลย จะได้ไม่ต้องทำอะไรเลย
เบื่อเหนื่อยไม่อยากทำงานขนาดนั้น
แอบคิดแอบรู้สึกระหว่างทำงานไป จนกระทั่งทำงานผิดพลาด
ไม่อ่านคำสั่งนายให้รอบคอบ
เป็นหลายครั้ง ถูกเตือนจนปัจจุบันท้อไม่อยากทำงาน
แถมเจ้านายว่าและกดดันให้เรา โดยบอกเป็นนัย ๆ ว่าเราต้องไม่ทำผิดอีก
ซึ่งการทำผิดซ้ำเป็นเรื่องธรรมดาและอาจเกิดขึ้นได้อีก
ถ้าระวังมากก็จะเครียด ควรทำยังไงดีกับชีวิต ถูกกดดันจากนาย คือห้ามผิดอีก
และถ้ามันเกิดขึ้นอีกละทั้ง ๆ เราระวังแล้ว จะทำอย่างไรดี?
A : ป๊อปขอออกตัวก่อนนะคะว่าป๊อปไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ
ทุกความคิดเห็นในการตอบคำถามของคุณครั้งนี้
ป๊อปตอบเมื่อวันที่ ๑๓ เม.ย. พ.ศ.๒๕๖๐ ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ป๊อปมีอายุ ๓๔ ปี
ฉะนั้น ป๊อปตอบได้เต็มที่เท่าที่สติปัญญาของป๊อปในวัย ๓๔ จะช่วยเหลือได้
ขอให้คุณใช้วิจารณญาณในการพิจารณาทุกคำแนะนำของป๊อปให้ดี
หากเห็นว่าดี เป็นประโยชน์ก็นำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันนะคะ
ป๊อปได้รับคำถามนี้ที่คุณฝากไว้
ในคอมเมนท์ใต้บทความเรื่อง “๓ วิธีเปลี่ยนตัวเองจากคนขี้เกียจเป็นคนขยัน” ที่ป๊อปเขียนไว้
ซึ่งป๊อปเดาว่า การที่คุณคลิกเข้ามาอ่านบทความนี้ และส่งคำถามนี้มา
น่าจะเป็นเพราะคุณเองก็อยากจะปรับปรุงตัวเองอยู่เหมือนกัน
เป็นสิ่งที่ป๊อปรู้สึกชื่นชมคุณมากนะคะ
ที่อย่างน้อยคุณก็อยากหาทางออกกับปัญหาความขี้เกียจของตัวเอง
ซึ่งถือว่าดีกว่าคนที่ไม่อยากปรับปรุงตัวเองเลย
มาตอบคำถามของคุณกันเลยดีกว่า :)
หมายเหตุ : เนื้อหาบางส่วนของการตอบคำถามนี้อาจตรงและดูแรง
แต่ก็จำเป็นต้องชี้แจงกันตรง ๆ ขอให้คุณพิจารณาให้ดีในทุกบรรทัดที่ป๊อปตอบนะคะ
ป๊อปมีแต่ความหวังดี ขอให้คุณไม่เข้าใจเป็นอื่น หากพร้อมแล้วก็อ่านบรรทัดต่อไปได้เลยค่ะ
การทำงานให้ไม่ผิดพลาดเลย แม้แต่ในคนระดับโลกก็ยังทำไม่ได้
เรื่องนี้ป๊อปเคยถามคนระดับโลกมาแล้ว และได้ยินจากปากเขาเอง
ป๊อปคิดว่าเจ้านายคุณเขาเพียงอยากสร้างเงื่อนไขนี้ขึ้นมาเพื่อช่วยคุณมากกว่า
เพียงแต่คุณไม่รู้ว่ามันคือการแสดงออกถึงความช่วยเหลือ
หากคุณบอกว่าคุณทำผิดพลาดบ่อย แต่เขายังจ้างคุณอยู่
ป๊อปคิดว่าเขาคงไม่ใช่คนใจไม่ไส้ระกำ
เพราะหากป๊อปเป็นเจ้านายคุณ ป๊อปอาจให้คุณออกไปนานแล้วก็ได้
การหาคนมาแทน ใช่ว่าจะหายาก
ฉะนั้นป๊อปจึงมองว่า การที่เขากดดันคุณว่าห้ามผิดพลาดอีก
น่าจะเพื่อช่วยให้คุณได้รู้ว่า คุณจะทำได้ดีกว่านี้ถ้าคุณตั้งใจทำมากพอ
หากว่าความผิดพลาดจะเกิดขึ้นอีกในครั้งหน้า
ไม่ว่าเจ้านายจะมีวิธีการสื่อสารกับคุณอย่างไร คุณก็แค่ต้องปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นต่อไป
รวมถึงเรียนรู้วิธีการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพทั้งต่อตนเองและต่อผู้อื่นด้วย
หมายความว่า คุณควรที่จะเรียนรู้วิธีในการแก้ปัญหานี้ด้วยการสื่อสารด้วย
เพราะมันคือ “หนทางหลัก” ในการแก้ปัญหาของคุณอย่างแท้จริง
เริ่มต้นที่ การสื่อสารกับตัวเอง โปรดรู้ไว้ว่า ถ้าคุณสื่อสารกับตัวเองได้ดี คุณก็สื่อสารกับผู้อื่นได้ดี
คุณต้องเลิกคิดอะไรอย่างคนไร้ประสิทธิภาพอย่างที่เคย
บอกตัวเองใหม่ว่าฉันทำได้ ฉันจะตั้งใจทำงานให้มากขึ้น ฉันสามารถทำงานให้ดีกว่านี้ได้
และนั่งวางแผนการทำงานให้รอบคอบยิ่งขึ้นเพื่อที่วันต่อ ๆ ไปคุณจะได้ทำงานได้เนี๊ยบขึ้น
สำหรับการสื่อสารกับผู้อื่น เป็นทักษะที่คุณจะไม่พัฒนาไม่ได้
ไม่เช่นนั้นชีวิตคุณจะได้พบกับคำว่า “ดักดาน” ไปอีกนานแสนนานเลยทีเดียวค่ะ!
การสื่อสารที่ดี ไม่ใช่การประจบสอพลอ
แต่คือการช่วยให้ทุกฝ่ายเข้าใจกันมากขึ้น ระงับปัญหา
และทำให้ทุกอย่างบนโลกนี้เกิดการพัฒนาได้
(ซึ่งแน่นอนว่าการสื่อสารที่ไม่ดี จะให้ผลตรงข้าม)
คุณควรจะจริงจังที่จะเรียนรู้เรื่องพวกนี้ให้มาก
หากสงสัยว่า แล้วฉันจะไปเรียนรู้เรื่องพวกนี้ได้จากที่ไหน
บอกได้เลยค่ะว่าเยอะแยะ ทั้งจากหนังสือที่สอนเรื่องวิธีคิดและการสื่อสาร
(แนวนี้ส่วนใหญ่เป็นหนังสือแปล เช่น ของเดล คาร์เนกี้ เป็นต้น)
หรือจากรายการโทรทัศน์ดี ๆ (พวกรายการสัมภาษณ์ต่าง ๆ)
หรือจะหาดูจากทาง YouTube ก็ได้
ลองสังเกตวิธีการถามตอบระหว่างพิธีกรและแขกรับเชิญ
ลองสังเกตว่าเขาคิดยังไง เขาถึงถามตอบกันอย่างนั้น
แล้วลองฝึกจำลองสถานการณ์ ว่าหากเรากำลังรับมือกับปัญหาบางอย่าง
หรือกำลังถูกสัมภาษณ์ในคำถามเดียวกันกับที่พิธีกรถามแขกรับเชิญ
(หรือจะเป็นคำถามอะไรที่คุณอยากตอบ) คุณจะตอบอย่างไร
หลายคนที่พูดจาฉะฉานขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งที่แต่ก่อนก็ไม่ใช่คนพูดเก่งก็เพราะฝึกด้วยวิธีเหล่านี้
พอถึงเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์จริง เขาจึงรับมือได้ดี และดีขึ้นเรื่อย ๆ
คุณก็ควรจะเริ่มฝึกฝนทักษะเรื่องการสื่อสารนี้เช่นกันนะคะ
เพราะหากคุณไม่ฝึกฝนเอาไว้ บอกเลยค่ะว่า ดักดานแน่นอน!
เพราะวิธีคิดคุณขณะนี้ก็ดูจะถ่วงความเจริญของตัวคุณเองเป็นอย่างมากอยู่แล้ว
หากยังขี้เกียจ รักสบายมากเกินไปแบบนี้ต่อไป
เกรงว่าสุดท้ายคุณจะกลายเป็น “มนุษย์ภาระ”
ที่ทำไม่ได้แม้แต่หาเงินซื้ออาหารกินด้วยตัวเองตั้งแต่ยังไม่แก่เข้าจนได้!
ทุกอาชีพต้องใช้ความอุตสาหะไม่มากก็น้อย
สบายที่สุดแล้วก็คงจะเป็นขอทาน
แต่อย่าลืมว่าแม้แต่ขอทานก็ยังต้องเดินทางไปนั่งในจุดที่จะมีคนเขาให้เงิน
เขาไม่ได้นอนเฉย ๆ อยู่ที่บ้านแล้วจะมีคนเดินเอาเงินมาใส่ขันให้ถึงที่
อย่าหาว่าป๊อปแรงเลยนะคะ
แต่ป๊อปจะไม่โอ๋คุณเพราะมันมีแต่จะทำให้คุณยิ่งดูถูกตัวเองมากขึ้นไปอีก
คุณมีสมอง คุณอ่านออกเขียนได้ คุณมีแขน มีขา ตาไม่บอด หูไม่หนวก และไม่ได้เป็นใบ้
เจอปัญหาแค่นี้คุณท้อแท้ขนาดนี้แล้ว
แล้วมันจะเหลืออาชีพอะไรในโลกนี้ให้คุณทำได้อีก!
ขนาดอาชีพขายบริการทางเพศ เขาก็ยังต้องเจอปัญหา
คนที่นอนเฉย ๆ ไม่ทำอะไรเลยที่ยังอยู่บนโลกนี้ได้
ก็เห็นจะมีแต่คนพิการที่ต้องนอนติดเตียงนะคะ
สิ่งที่คุณปรารถนา มันดูเหมือนว่าคุณอยากเป็นคนพิการเอามาก ๆ
ลองคิดดูนะคะ หากคุณพิการนอนติดเตียงจริง ๆ
ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรสักอย่าง ถึงเวลามีคนเอาข้าวมาให้กิน
นี่คือชีวิตที่คุณพอใจงั้นหรือ?
คุณชอบเป็นภาระของคนอื่นอย่างนั้นหรือ?
ไม่คิดจะทำทุกอย่างเพื่อที่วันนึงจะได้เป็นคนเลี้ยงดูคนที่เลี้ยงคุณมาแต่เล็กแต่น้อยบ้างหรือ?
เลิกยอมแพ้ได้แล้วค่ะ
มนุษย์ทุกคนถูกออกแบบมาให้ประสบความสำเร็จ
แค่มีสมอง ต่อให้ไร้แขนขา ก็ยังประสบความสำเร็จในระดับโลกได้
นี่ไม่ได้หลอกกันเล่นนะคะ
คนที่ไร้แขนขาที่ประสบความสำเร็จในระดับโลกมีตัวตนจริงและยังมีชีวิตอยู่
ชื่อ นิค วอยาชิค (Nick Vujicic) เขาเป็นนักพูดสร้างแรงบันดาลใจที่เดินสายพูดไปทั่วโลก
แม้เขาจะไร้แขนขาแต่เขาก็ทำได้แทบทุกอย่างที่คนแขนขาดี ๆ บางคนยังทำไม่ได้
และที่เขาทำได้ขนาดนี้ ไม่ใช่ว่าชีวิตเขาที่ผ่านมาจะพบแต่ความสุขและความสะดวกสบาย
เขาถูกเพื่อนแกล้งแต่เล็กแต่น้อย
ต่อสู้ก็ไม่ได้ วิ่งหนีก็ไม่ได้ แขนขาไม่มี
แต่เพราะเขาไม่ยอมแพ้ และมีเป้าหมายชีวิตที่ยิ่งใหญ่
คือการเป็นนักพูดสร้างแรงบันดาลใจให้คนแขนขาดี ๆ อย่างพวกเรา ๆ
เขาฝึกฝนหลายสิ่งหลายอย่างที่คนไร้แขนขาทั่วไปไม่เคยทำได้มาก่อน
เช่น ขับรถ เล่นกีฬาบางชนิด
และอีกหลายต่อหลายทักษะเพื่อที่จะให้ทั้งคนพิการและไม่พิการได้เห็นกับตาว่า
ขนาดคนไร้แขนขาอย่างเขาทำสิ่งเหล่านั้นได้
ฉะนั้นคำว่า “ทำไม่ได้” ก็ไม่สมควรมีอยู่ในสมองของคนแขนขาดี ๆ แล้วล่ะ!
อยากให้คุณได้ลองหาดูคลิปการบรรยายของเขาดู
มีทั้งแบบที่มีแปลไทยและพากษ์ไทยให้ดูเต็ม YouTube ไปหมดเลยค่ะ
สิ่งที่ป๊อปรู้สึกเห็นใจคุณ ไม่ใช่ปัญหาเรื่องงานที่คุณเจออยู่ ณ ตอนนี้
แต่คือประสบการณ์ตั้งแต่เล็กจนโตของคุณ
ที่ทำให้คุณกลายเป็นคนดูถูกตัวเองและท้อแท้ง่ายขนาดนี้
แต่มันไม่มีคำว่าสายที่จะพัฒนาตนเองเพื่อการมีชีวิตที่ยอดเยี่ยมหรอกนะคะ
ยังไงจะช้าหรือเร็วคุณก็ได้ตายค่ะ
แต่การคิดอยากตายขึ้นบ่อย ๆ ระวังว่าความคิดจะดึงดูดโรคร้ายให้คุณตายเร็วขึ้น
คุณอาจจะคิดว่า ดีสิ ตายเร็วก็ดี
แต่หากถึงเวลาที่คุณป่วยด้วยโรคร้ายจริง ๆ ขึ้นมา
มันมาพร้อมความทรมานด้วย แถมยังเป็นภาระให้คนอื่นอีก
สงสารพ่อแม่ที่อุสส่าห์เลี้ยงดูมาจนป่านนี้
คุณคงไม่อยากเป็นภาระให้ท่านต้องเลี้ยงดูคุณไปจนตายใช่ไหมคะ?
อีกอย่าง กว่าจะได้เกิดเป็นคนไม่ใช่ง่าย
ถ้าคุณศึกษาเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดมามากพอ คุณจะไม่อยากตายแบบนี้แน่!
ที่คุณอยากตายทุกวัน คุณคิดว่าความตายจะให้อะไรคุณเหรอคะ?
คิดว่าตายแล้วสูญ ไม่มีภพใหม่งั้นหรือ?
หรือคิดว่าตายไปแล้วจะได้ไม่ต้องทำงาน ไม่ต้องกินข้าว
อยู่เป็นผีเฝ้าบ้าน เหาะเหินเดินอากาศได้งั้นหรือ?
ก่อนจะคิดอยากตาย คุณควรจะศึกษาเรื่องชีวิตหลังความตายให้มากพอเสียหน่อยนะคะ
จะได้ไม่อยากอะไรที่ไม่เข้าท่าแบบนี้อีก!
ป๊อปเข้าใจความรู้สึกคุณ ในอดีตป๊อปเองก็เคยคิดอยากตายทุกวัน
และมีความพยายามที่จะรวบรวมความกล้าที่จะฆ่าตัวตายให้ได้มาก่อน
แต่ที่ป๊อปไม่คิดจะทำอีกแม้ว่าบางครั้งป๊อปก็เจอเรื่องราวแย่ ๆ จนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป
ก็เพราะได้ศึกษาเรื่องชีวิตหลังความตายมามากพอสมควร
จึงได้รู้ว่าสิ่งที่เราต้องการที่แท้จริง คือ การดับทุกข์ ต่างหาก
และเหตุที่เราเคยอยากตายเพราะแต่ก่อนเรามองว่าความตายคือการดับทุกข์
ซึ่งความเข้าใจแบบนี้ถือเป็นความเข้าใจที่ผิดอย่างแรง!
จำไว้นะคะ ความตาย ไม่ได้ให้ในสิ่งที่คุณต้องการแน่นอน
ยิ่งอยากตายด้วยความคิดที่โง่เขลาเช่นนี้
ถ้าคุณหลับแล้วตายไปด้วยความคิดแบบนี้จริง ๆ ล่ะก็
รับรองได้เลยว่าคุณจะได้ไปเจอในสิ่งที่แย่ยิ่งกว่าตอนที่คุณยังมีชีวิตอยู่เสียอีก!
หากคุณอยากให้ชีวิตหลังความตายเป็นชีวิตที่ดี คุณจำเป็นต้องศึกษาธรรมะให้มากขึ้น
เพื่อที่อย่างน้อยคุณจะได้รู้ว่า หากคุณต้องการให้ชีวิตหลังความตายเป็นสุคติภูมิ
หรือต้องการยุติการเวียนว่ายตายเกิดของตนเอง คุณจะต้องทำและไม่ทำอะไรบ้าง
ป๊อปคงไม่ลงลึกในเรื่องชีวิตหลังความตายมากกว่านี้นะคะ เดี๋ยวจะดูออกนอกเรื่องไปไกล
หากคุณอยากรู้เรื่องชีวิตหลังความตายเพิ่มเติม
แนะนำให้ลองหาหนังสือชื่อ “จะเชื่อตอนเป็นหรือเห็นตอนตาย” ของคุณณัฐพบธรรมมาลองอ่านดู
การมีเป้าหมายในชีวิตเป็นเรื่องสำคัญมาก
เพราะในชีวิตคนเรา มีเรื่องให้เหนื่อยให้ท้อกันได้ทุกคน
แต่คนที่มีเป้าหมาย และจริงจังต่อการทำเป้าหมายของตนเองให้สำเร็จ
เขาจะไม่ให้ความสำคัญกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง
หากเขาเจอปัญหา เขาไม่เรียกมันว่าปัญหาด้วยซ้ำ
แต่เขาจะมองหาวิธีการที่จะผ่านพ้นมันไปได้อย่างดีที่สุด
เรื่องบางเรื่องถ้าเขาทำอะไรไม่ได้มาก เพราะอยู่เหนือการควบคุมของเขา
เขาก็จะรู้จักปล่อยวาง และกลับไปจดจ่ออยู่กับการทำเป้าหมายเดิมของเขา
เขาจะขยันอ่านหนังสือ สนใจแต่สิ่งที่ทำให้ชีวิตเกิดการพัฒนา
คบเพื่อนที่ดี ไม่กลัวโดนด่า กล้าขอโทษ และปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นเสมอ
หากวันนี้คุณยังไม่มีเป้าหมาย ป๊อปแนะนำว่าให้รีบมี
เริ่มเขียนเป้าหมายกันวันนี้เลยยิ่งดีค่ะ
หากไม่รู้ว่าจะเขียนอย่างไร
แนะนำให้อ่านบทความอีกบทหนึ่งของป๊อปชื่อ “มาเขียนประวัติชีวิตล่วงหน้ากันเถอะ” ดูนะคะ
(คลิกอ่านได้ที่ตัวหนังสือชื่อเรื่องได้เลยค่ะ)
หากคุณเคยมีเป้าหมาย แต่คิดว่าคงเป็นไปไม่ได้ จึงล้มเลิกความตั้งใจไป
ก็ขอให้ปัดฝุ่นมันขึ้นมาอีกครั้ง
ทุกเป้าหมายเป็นจริงได้ หากเราวางแผนดี และมีวินัยในการลงมือทำ
การที่วันนี้คุณอยากใช้ชีวิตไม่ต่างจากคนเป็นง่อยอย่างที่คุณเล่าให้ป๊อปฟังในคำถามของคุณนี้
คุณควรจะขยะแขยงความคิดแบบนั้นที่คุณเคยคิด แล้วรีบเปลี่ยนความคิดซะนะคะ
คุณมีแขน มีขา สมองก็ไม่พิการ คุณอ่านออกเขียนได้
แต่กลับอยากนอนเฉย ๆ ไปวัน ๆ มันเสียชาติเกิดมาก
ไม่ต้องมาโกรธกันที่ป๊อปวิจารณ์แรงขนาดนี้
ถ้าป๊อปไม่วิจารณ์ตรง ๆ แบบนี้
แล้วเมื่อไหร่คุณถึงจะรู้ตัวว่าคุณประเมินศักยภาพความเป็นมนุษย์ของตัวเองต่ำขนาดไหน!
อย่างที่บอก มนุษย์ทุกคนถูกออกแบบมาให้ประสบความสำเร็จ
คำกล่าวนี้ ป๊อปไม่ได้คิดขึ้นเอง แต่เป็นผลมาจากการวิจัยมนุษย์ที่มีมานานแล้ว
อย่าปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนี้
ป๊อปเข้าใจว่าชีวิตมันไม่ง่าย แต่มันจะง่ายขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าคุณรู้จักพัฒนาตนเองอยู่เสมอ
อย่าคิดว่าปัญหาของตัวเองมันหนักเสียจนไม่มีใครเทียมเท่า
ป๊อปอาจมีจะปัญหามากกว่าคุณก็ได้ แต่ป๊อปแค่ไม่มองว่ามันเป็นปัญหาเท่านั้นเอง
อย่าคิดว่าตัวเองเป็นกระจอกงอกง่อย
ไม่ว่าวันนี้คุณจะมีระดับสติปัญญามากน้อยแค่ไหน มันไม่สำคัญ ขอแค่คุณอย่ายอมแพ้
รู้จักเรียนรู้ที่จะมีชีวิตอยู่อย่างคนคุณภาพ
ยิ่งถ้าอยากมีชีวิตเพื่อทำประโยชน์แก่สังคมก็ยิ่งดี
แต่ถ้าไม่อยากทำประโยชน์เพื่อสังคม อย่างน้อยก็แค่ไม่ทำตัวเป็นภาระของใครก็ยังดีค่ะ
คุณเป็นได้มากกว่าที่คุณคิด
อย่าอยากมีชีวิตอย่างกระจอกงอกง่อย น่าสมเพช
เพราะพวกเราคือมนุษย์ แม้จะอยู่บนผืนโลกเดียวกันกับสัตว์เดรัจฉาน
แต่เราคือสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์ที่ฉลาดที่สุดในโลก
และเราก็สามารถมีชีวิตประจำวันที่ดีกว่าสัตว์เดรัจฉานได้
ฉะนั้นเราสมควรที่จะใช้ชีวิตให้ดีกว่าสัตว์เดรัจฉาน
คือดีกว่าแค่เกิดมาเพื่อกินอาหาร ขับถ่าย นอนหลับ สืบพันธุ์ และตายไป
ถ้าคุณไม่ชอบงานที่คุณทำอยู่ ก็ลาออกแล้วหางานใหม่ที่คุณรู้สึกอยากทำมากกว่านี้
ถ้ายังไม่พร้อมจะลาออกตอนนี้ ก็ขอให้คุณมีจิตกตัญญูต่องานและนายจ้าง
และตั้งใจทำงาน อย่างน้อยก็เพื่อตอบแทนที่เขายังจ้างคุณอยู่ทั้งที่คุณไม่ได้อยากทำงานให้เขาเลย
แล้วรีบเตรียมความพร้อมทั้งเรื่องเงินและความรู้ความสามารถ
เพื่อที่จะย้ายไปทำในงานที่คุณจะรู้สึกกระตือรือร้นในการทำงานได้มากกว่านี้
ท้ายนี้ ขอแนะนำให้คุณลองไปเรียนสัมมนา “Finding Life Purpose &Passion” ดูนะคะ
สอนโดย โค้ชวาส (Vasanth Gopalan) โค้ชและเทรนเนอร์ระดับโลก
ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาสื่อประสาท (Neuro-Linguistic Programming หรือ NLP)
เป็นสัมมนาฟรีตลอด ๓ วัน (มีล่ามแปลไทยบนเวที)
คลิกดูรายละเอียดและสมัครได้ที่ >> www.lpt.co.th/home/event/view/1 ค่ะ
ป๊อปอยากให้คุณลองไปเรียนในสัมมนานี้ดู เชื่อว่าน่าจะช่วยให้ความรู้สึกแบบนี้ของคุณหายไปได้
เหมือนที่คนหลายหมื่นคนรวมถึงป๊อปด้วยที่ไปมาแล้ว
และเกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นเป็นอย่างมาก
ย้ำอีกครั้งว่า ฟรีตลอด ๓ วัน ยังไงลองคลิกไปเข้าดูรายละเอียดจากลิงค์ที่ให้ไว้ดูนะคะ
หวังว่าทั้งหมดที่ป๊อปตอบมานี้จะช่วยอะไรคุณได้ไม่มากก็น้อยนะคะ
และหวังว่าคุณจะไม่ตีความหมายของทุกตัวอักษรของป๊อปผิดไป
หวังว่าคุณจะเข้าใจในเจตนาดีของป๊อปได้จริง ๆ
ขอให้คุณโชคดีค่ะ
_____________________________________________________________________
อ่านแล้วชอบใจไปรู้จักกันต่อได้ที่แฟนเพจ >> www.facebook.com/tiluck นะคะ ^_^
และติดตามอ่านบทความแนวอื่น ๆ ของป๊อปได้ที่ www.PopTiluck.com
และ www.LetMeHelpYouThailand.com ค่ะ
หากต้องการฝากคำถามหรือแนะนำติชม สามารถส่งมาได้ที่ contact@poptiluck.com
หรือพิมพ์แจ้งไว้ที่คอมเมนท์ทางด้านล่างนี้ได้เลยนะคะ
